Co wiemy o dawnych i współczesnych stylach pływania?

iplywamy 16:36

Co wiemy o dawnych i współczesnych stylach pływania?

style plywackie historia as

Co wiemy o dawnych i współczesnych stylach pływania?

Panuje na ogół wśród dzisiejszych ludzi przekonanie, jakoby żądanie upowszechnienia umiejętności pływania było wymysłem najnowszym , było wykwitem obecnego kultu tężyzny fizycznej. I wielu sądzi, że kiedyś dawniej, za tych tzw. „dobrych czasów “ ludzie albo w cale nie umieli pływać, albo też w najlepszym razie jakim ś nieudolnym sposobem dawali sobie radę w wodzie. Do dzisiejszego przecież dnia wśród starych rybaków pokutuje przekonanie, że znajomość pływania na nic dobrego przydać się nie może, bo w razie jakiegoś nieszczęśliwego wypadku tylko przedłuża męczarnie tonącego. I można by cytować wiele innych sposobów dyskredytowania umiejętności pływania, można by słyszeć wiele odwołań się do autorytetu przodków, którzy to pływać nie umieli, a jednak sędziwego wieku dożyli.

Archeolodzy w swych badaniach nad przeszłością ludzkości bardzo często napotykali się na dane, które dowodziły, że ludziom w czasach bardzo dawnych nie była obcą umiejętność pływania. Archeolodzy natrafiali na rysunki przedstawiające człowieka pierwotnego płynącego przy pomocy ruchów, zbliżonych do bardzo prymitywnego „crawla“. Ruchy te przypominały ruchy nóg płynącego psa, które w sobie posiadają pierwiastki ruchów „crawla“.

Mamy zapiski z nad Nilu z lat około 2000 przed Chrystusem, w których pewien wysoki dygnitarz opowiada, że jego dzieci razem z dziećmi królewskimi uczą się pływać. W kronikach znajdziemy opowiadania o w alkach, staczanych w Syrii w latach 1300 przed Chrystusem, gdzie są barwnie przedstawione ucieczki pokonanych przez rzeki i używanie przyrządów pomocniczych, jak pęcherze, napełniane powietrzem.

style plywania historia

Przypatrzmy się jak do pływania odnosili się mieszkańcy słonecznej Hellady — tej krainy, w której narodziła się idea wychowania fizycznego tam, gdzie powstały Igrzyska Olimpijskie. W tym kraju harmonijnego wychowania ciała i duszy, powstało powiedzenie: „Czy umiesz czytać, pisać i pływać“. I rzeczywiście umiejętność pływania została umieszczoną pomiędzy pięcioma umiejętnościami tzw. pięcioboju państwowego wychowania fizycznego. A literatura grecka w swych podaniach i legendach jakże wysoko stawiała umiejętności pływania. Wytrawnym pływakiem musiał być płomienny kochanek Leander który przepływał Helespont, aby zobaczyć się ze swoją ukochaną, od której imienia ten przesmyk morski otrzymał swoją nazwę. Znane są mozaiki, które zdobiły olbrzymią łaźnię w jednym z miast północnej Afryki, gdzie przedstawiony był płynący Leander, używający stylu, zupełnie przypominającego współczesny „overhand“. Inny wizerunek płynącego Leandra znaleziony został w Pompei. Archeolog amerykański prof. James E. Dunlop z uniwersytetu Michigan w swych sprawozdaniach naukowych zaznacza, że w Grecji starożytnej pływano „crawlem “, stosując ruchy prawie że identyczne z ruchami dzisiejszego „overhandu“.

Rycerstwo średniowieczne także nie zaniedbało pływania i umieściło je jako jedną z siedmiu cnót rycerskich. Bliższych jednak danych z tych czasów nie posiadamy. Wiek XVI — to okres powstania stylu pływackiego, popularnie zwanego stylem klasycznym, albo też żabką. Styl ten przyjął się przede wszystkim na terenie Niemiec, gdzie w Bawarii w roku 1538 pojawiło się pierwsze dzieło o pływaniu, napisane przez prof. Wynmana z Ingolstadt. Styl klasyczny panował niepodzielnie aż do czasu, kiedy w pogoni za rekordami zaczęto udoskonalać różne inne sposoby pływania. W wieku XVIII wprowadzono tzw. suchy trening przez opanowanie ruchów pływackich najprzód na lądzie, a dopiero po ich przyswojeniu na wodzie. W tych samych latach Amerykanin Beadle zaczyna stosować zamiast dawnych ruchów nóg, szybkie ruchy wyprostowanymi nogami z góry na dół. Wyprzedza on o jakieś 50 lat oficjalne narodziny „ crawla“. Wspomnieć również należy o wprowadzeniu w tych czasach w Anglii przez J. Trudgene‘a stylu, który od niego otrzymał swoją nazwę, a jest jak gdyby jakimś przejściem pomiędzy dawną żabką, a nadchodzącym crawlem.

Największy rozwój pływania rekordowego datuje się od roku 1902, kiedy to do Anglii przybył Richard Cavill, aby tamtejszych pływaków zapoznać z australijskim crawlem. Cavill przep łynął już wówczas 100 jardów w czasie 58 i 2/3 sek. Crawl australijski został przerobiony przez Amerykanów i już jako amerykański zapanował wszędzie bezapelacyjnie. Przejęty został potem przez Japończyków, którzy dowiedli mistrzowskiego opanowania go na Olimpiadzie w Los Angeles. Przez bardzo długi okres czasu pływanie było uważane za umiejętność ściśle indywidualną i nauka pływania odbywała się jednostkowo.

style plywackie historia

Gdy ustanowiono zasadę, że przed wejściem do wody ruchy rąk i nóg muszą być przedtem dokładnie opanowane na lądzie, wynaleziono cały szereg przyrządów, które miały w tej nauce pomagać. Przyrządy te ułatwiały przede wszystkim utrzymanie pozycji poziomej. Jedną z najpopularniejszych metod było ułożenie pływaka w poprzek skrzyni albo ławki i dwóch ludzi pomagało mu w jednoczesnym prawidłowym wykonywaniu ruchów. Wiele takich przyrządów opatentowano. W roku 1863 Cox wynalazł żelazne kółka, przez które przeciągano linkę. Na niej wisiał uczeń, przepasany pasem. Znamy również wynalazek J. S. Loretta w formie ramy opatrzonej pęcherzami, na którym to przyrządzie wynalazca utopił się. Istnieje jeszcze wędka instruktorska i laska pasterska.
W roku 1929 Harold Olson wprowadził do nauki crawla mały zbiornik wody, który umieszczony przy twarzy pływaka, uczył go prawidłowych oddechów.

Te wszystkie metody i przyrządy rączej przeszkadzały w masowym rozwoju pływania, niż mu pomagały. Tyle w szkicu o historii pływania. W następnych numerach magazynu „As“, przejdziemy do praktycznych wskazówek dla Czytelników , którzy zechcą sam i nauczyć się nowoczesnych sposobów utrzymywania się na wodzie i swobodnego poruszania się w tym żywiole. Dziękujemy za uwagę :)

Władysław Sikorski

As, Ilustrowany magazyn tygodniowy, 1938r, nr 24.

Jeden komentarz do “Co wiemy o dawnych i współczesnych stylach pływania?

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    dziewiętnaście + osiem =